euro

Po wojnie na plakaty, billboardy i spoty, przyszła pora na licytację obietnic. Tych jest dużo - począwszy od reformy programu 500+, szkolnictwa i edukacji, na tym, że Polacy będą zarabiać w euro tyle, ile dziś zarabiają w złotówkach (sic!), skończywszy. I właśnie ten punkt brzmi jak klasyczna propaganda ich głównego politycznego przeciwnika - Prawa i Sprawiedliwości.

- Od dawna słyszymy, że Polska musi wejść do strefy euro, by dokończyć integrację z Europą. Czy to aby na pewno dobre rozwiązanie? Wiele wskazuje na to, że zamiana złotówek na euro oznaczać może dla Polaków powtórzenie greckiego scenariusza. Dlaczego przyjęcie euro to gotowa recepta na katastrofę? – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski i przedstawia argumenty wskazujące, że grecki kryzys jest nie tyle winą samych Greków, co raczej konstrukcji wspólnej waluty. Publicysta zastanawia się, co zrobić, by Polska i inne europejskie kraje nie stały się „drugą Grecją” i dlaczego powinniśmy poważnie przemyśleć, czy warto w najbliższym czasie wiązać naszą gospodarkę z projektem europejskiej waluty.

Weszła w życie unia walutowa, na mocy której 11 państw Unii Europejskiej zastąpiło swoje narodowe waluty nową wspólną - euro. Najpierw nastąpiła inauguracja euro w transakcjach bezgotówkowych w 11. krajach (bez Grecji), a od 1 stycznia 2002 wprowadzono tę walutę w formie gotówkowej w 12. państwach UE (oprócz Wielkiej Brytanii, Szwecji i Danii). 1 lipca 2002 ostatecznie wycofano z obiegu waluty narodowe 12. państw, które przystąpiły do strefy euro. Rozszerzenie strefy euro nastąpiło 5-krotnie: 1 stycznia 2007 przez euro został zastąpiony tolar słoweński, 1 stycznia 2008 funt cypryjski i lira maltańska, 1 stycznia 2009 korona słowacka, 1 stycznia 2011 korona estońska, a 1 stycznia 2014 - łat łotewski. Obecnie (od 1 stycznia 2014) w strefie euro jest 18 krajów.