Do setnych urodzin zabrakło niewiele. Do samego upadku włocławska „Celuloza” robiła wrażenie nieśmiertelnej. To było miasto w mieście. Z własnym przedszkolem, Domem Kultury, a z rozsianymi po okolicy ośrodkami wypoczynkowymi. Część pracowników nie pamiętała życia bez niej. Wstawali rano i szli na zakład. Robili tak nawet wtedy, gdy zakład już dawno nie istniał.
