Dwie wojny
''Zagończyk'', który został stracony razem z ''Inką'', urodził się w 1904 r. II wojna światowa nie była jego chrztem bojowym. Jako ochotnik walczył już w wojnie polsko-bolszewickiej. Na początku lat 20. był związany z tzw. ''Dwójką'' czyli Oddziałem II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - wywiadem wojskowym. W 1923 r. przeszedł do cywila, ożenił się i pracował w biurze.
Wojna po raz drugi upomniała się o niego we wrześniu 1939 r. Po nieudanych walkach z Armią Czerwoną przekoroczył wraz ze swoim oddziałem granicę polsko-litewską. Tam go internowano, ale uciekł do Wilna. W tym mieście nawiązał pierwszy kontakt z konspiracją. W 1940 r. aresztowała go z tego powodu litewska policja, ale zwolniono go z powodu braku obciążających dowodów.