Bronisław Geremek

Bronisław Geremek urodził się 6 marca 1932 roku w Warszawie. Był pracownikiem akademickim, wybitnym historykiem i działaczem politycznym. Zginął w 2008 roku w wypadku samochodowym.

Bronisław Geremek – wykształcenie i praca naukowa

Bronisław Geremek zdał „małą maturę” we Wschowie, dokąd przeprowadził się z rodziną po wojnie. W 1955 roku uzyskał dyplom na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Zaraz potem wyjechał do Stanów Zjednoczonych na roczne stypendium w Smithsonian Institution, a między 1956 a 1958 rokiem uczęszczał na studia podyplomowe w Paryżu, na École pratique des hautes études. W 1960 roku Bronisław Geremek obronił pracę doktorską, a dwanaście lat później habilitacyjną w Polskiej Akademii Nauk. W 1989 roku został profesorem zwyczajnym nauk humanistycznych.

Kariera naukowa Bronisława Geremka opierała się na badaniach nad historią społeczeństwa i kultury średniowiecza. Tej tematyce poświęcił swoje rozprawy naukowe, na podstawie których uzyskiwał kolejne tytuły akademickie.

Bronisław Geremek wykładał, wygłaszał odczyty, pisał artykuły, a także książki. Jego prace tłumaczone były na języki obce. Prowadził prace naukowe w warszawskim Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, a w latach 1960-1965 pracował jako wykładowca w Centrum Kultury Polskiej na paryskiej Sorbonie.

Praca naukowa Bronisława Geremka została doceniona, a sam profesor uhonorowany tytułem doctora honoris causa przez wiele uniwersytetów (np. Sorbonę, Uniwersytet Boloński czy Uniwersytet Jagielloński).

Bronisław Geremek – działalność polityczna

W czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Bronisław Geremek należał do PZPR, jednak w 1968 roku wystąpił z partii w geście sprzeciwu wobec inwazji państw Układu Warszawskiego na Czechosłowację, czyli tzw Akcji "Dunaj".

Po 1975 roku zaangażował się w działalność opozycyjną. Na przełomie lat 70. i 80. Bronisław Geremek należał do Towarzystwa Kursów Naukowych, a w sierpniu 1980 roku dołączył do ruchu popierającego protest robotników z Gdańska. Później został doradcą rodzącego się NSZZ „Solidarność”. Podczas stanu wojennego Bronisław Geremek był internowany. Po zwolnieniu z aresztu blisko współpracował z Lechem Wałęsą.

Bronisław Geremek uczestniczył w rozmowach Okrągłego Stołu po stronie opozycji. Zasiadł w nowo utworzonym sejmie kontraktowym. Następnie uzyskiwał mandat poselski do Sejmu I, II i III kadencji. Pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych w rządzie Jerzego Buzka. Między innymi Bronisław Geremek, w imieniu Polski podpisał dokumenty ratyfikacyjne NATO. Wyznaczył także kierunek zrównoważonej polityki zagranicznej między dążeniem do demokracji a zachowaniem dobrych stosunków z Rosją.

Profesor Geremek był także jednym z założycieli Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, który następnie przekształcił się w Unię Demokratyczną, a ostatecznie Unię Wolności. Natomiast od 2005 roku do śmierci należał do Partii Demokratycznej.

Bronisław Geremek z powodzeniem wystartował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku i dołączył do Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.

Bronisław Geremek – pochodzenie

Bronisław Geremek urodził się w żydowskiej rodzinie jako Benjamin Lewertow. Jego ojciec, Boruch, był właścicielem wytwórni futer. Bronisław miał brata, Israela, który po wyjeździe do USA zmienił nazwisko na Jerry Lewart. W czasie II Wojny Światowej rodzina Lewertowów została zamknięta w warszawskim getcie. Ojciec Geremka zginął w Auschwitz, a Bronisław z matką i bratem przeniósł się do Zawichostu. Tam matka wyszła za Polaka, Stefana Geremka. Rodzina przeprowadziła się do Wschowy. Bronisław Geremek rzadko nawiązywał do swojego pochodzenia i tożsamości.

Bronisław Geremek miał żonę, Hannę Teresę, która również była historykiem, a także dwóch synów: Macieja i Marcina.