Unia Europejska

"Polexit to fake news" - grzmiał w czwartek z mównicy sejmowej Mateusz Morawiecki. Po niedzielnej prounijnej manifestacji opozycji, zwołanej przez Donalda Tuska, premier musiał jakoś odpowiedzieć. Wybrał jedną z najostrzejszych form, przypominających wiec partyjny. "Orka" - pisali zwolennicy rządu. "Musieliśmy odpowiedzieć na kłamstwa Tuska" - dodawali doradcy szefa rządu. Opozycja natomiast złapała się za głowy.

Donald Tusk niedzielną demonstracją potwierdził swój autorytet jako lider, dowiódł też organizacyjnej sprawności. Jednocześnie protest pokazał trzy ograniczenia, których szef PO ciągle nie jest w stanie pokonać.

Nie da się dłużej funkcjonować w potrzasku między PiS-em a anty-PiS-em. Impas, który intelektualnie i programowo wyjaławiał polską politykę, być może na naszych oczach dobiega końca. Spór o unijny Fundusz Odbudowy wyciągnął na światło dzienne nie tylko konflikt między opozycją socjalną a liberalną, ale - może przede wszystkim - pokazał, że zjednoczenie opozycji pod sztandarem PO jest rzeczą równie egzotyczną, co Kinga Rusin z wydrukowaną konstytucją na wyspie Oceanu Indyjskiego.

Decyzja Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z polską Konstytucją tzw. środków tymczasowych nakładanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w środę nie zapadła, ale marne to pocieszenie. Już 13 maja może okazać się, że prawny Polexit staje się rzeczywistością.

Unię Europejską tworzą wzniosłe zasady, skomplikowane prawa i tysiące urzędników. Niestety, w sytuacjach wymagających szybkiego działania, takich jak dystrybucja szczepionki, zasady okazują się frazesami, biurokracja utrudnia działanie, a państwa skazane są na siebie.

Zbigniew Ziobro, który nie tak dawno temu miał się znaleźć poza marginesem Zjednoczonej Prawicy - wychodzi zwycięsko z klinczu z Jarosławem Kaczyńskim. Coraz częściej kwestionuje również pozycję premiera Mateusza Morawieckiego. Jeżeli prezes PiS wszedł do rządu, aby "pilnować" ministra sprawiedliwości, radzi sobie z tym zadaniem równie dobrze, co z nadzorowaniem policji.

Dyskusja o budżecie UE i powiązaniu go z praworządnością pokazuje, na jak potężnym zakręcie znalazła się Unia. I o tym należy dyskutować, a nie spłycać problem do prostych wytrychów typu "weto”, "polexit” czy rozważań, kto ma krew na rękach.

Jak przewidują amerykańskie media, demokrata Joe Biden został prezydentem-elektem USA. On oraz jego zastępczyni Kamala Harris to tandem, o którym Europa (prawie cała) mogła tylko marzyć. I jak w amerykańskim filmie: marzenie stało się rzeczywistością.

Są bitwy, które warto toczyć w imię wyższych wartości, nawet, jeśli staje się na z góry przegranej pozycji. Są również takie, które wypowiada się z własnej woli, bez przygotowania i przemyślenia, aby później żalić się, że ktoś uderzył nas po głowie. Tak zachowuje się część polskiej prawicy, która stanęła murem za "strefami wolnymi od ideologii LGBT". Zysków żadnych, straty duże.

Premier Mateusz Morawiecki jedzie do Brukseli na Szczyt Unii Europejskiej. Będzie tam walczył nie tylko o ogromne pieniądze dla Polski, ale też o swoją wiarygodność polityczną.

Trzeba powiedzieć sobie szczerze: pierwsza tura wyborów prezydenckich w Polsce nie zdominowała czołówek europejskich mediów. Częściej można spotkać komentarze do wyników wyborów samorządowych we Francji i porażki Macrona. Oczywiście nasze wybory w Europie odnotowano - ale bardziej zwracano uwagę na fakt, że to pierwsza tak poważna elekcja na kontynencie po szczycie pandemii, niż na jej znaczenie polityczne.

W ciągu niespełna dwóch tygodni premier Morawiecki odbył medialne tournee, apelując w zachodniej prasie o "europejską solidarność", "ambitny budżet" oraz zwiększenie środków na politykę spójności i rolną. O ile jego diagnozy wydają się sensowne, pytanie jak z wiarygodnością? Jest ona przecież wypadkową postrzegania całego rządu, a wiemy jak z tym bywa w Brukseli.

Co wiemy po wtorkowej debacie w Parlamencie Europejskim w sprawie samorządności w naszym kraju? Że parlamentarzyści z innych krajów Europy dobrze orientują się w tym, co się dzieje w naszym kraju. Że polska opozycja podjęła ten temat bez wielkiego entuzjazmu. I że rządzący obóz w Polsce jest w Komisji Europejskiej i Parlamencie osamotniony.

Dookoła spokój i cisza, nie ma żadnej paniki, nikt się już nawet nie przejmuje i nikt jakoś specjalnie o tym nie rozmawia, mimo że właśnie w tym momencie trwa ostateczne odliczanie. Miejmy to już po prostu za sobą. Get over it!

Kiedy Donald Tusk zapowiedział wydanie "bardzo osobistej" książki, wielu dziennikarzom i politykom zapaliła się lampka w głowie. "Oho, to preludium przed ogłoszeniem startu na prezydenta". Tymczasem były szef Rady Europejskiej w wyborach nie wystartuje. Jego dzienniki, wbrew jego woli, tłumaczą dlaczego by ich nie wygrał.

Jarosław Kaczyński, zapytany na niedzielnym pikniku rodzinnym w Zbuczynie o marsze równości, kolejny raz dał wyraz swoim zapatrywaniom na temat polskich sądów. Tym razem stwierdził, że nie ma sensu zakazywać marszów, ponieważ nie tylko Unia Europejska takie zakazy uchyli, ale również polskie sądy, które "są całkowicie pod wpływem tej ideologii".

- Masz pan dwie piżamy. Wybieraj pan. Ta w zielone paski jest moja – ten stary szpitalny dowcip kabaretu Tey bardzo przypomina wybory, przed jakimi przez ostatnie półtora dekady stawali nowi udziałowcy instytucji europejskich. Najbliższe cztery lata pokażą, czy będziemy mogli realizować prawo do wyboru wśród całego asortymentu, nawet jeśli ktoś uzna, że to wybór zły.

Jak mawiał ks. Józef Tischner jest: "Świento prawda, tys prawda i g… prawda". Jest też fejk, o którym nie wspominał, a który czasami może łączyć wszystkie formy prawdy wymienione przez duchownego. Tak jest w przypadku fotomontażu z europosłami PiS dzierżącymi w dłoniach krzyże.

- Radziłabym wszystkim sięgnąć do podręczników KGB z lat 70. Uczył się z nich Putin. Ta ciągłość jest zachowana. Można tam odnaleźć wiele odpowiedzi - mówi WP ukraińska pisarka Oksana Zabużko. Tłumaczy też, dlaczego na Ukrainie prezydentem został komik i aktor oraz na czym polega neo-totalitaryzm XXI wieku.