Władysław Reymont

Władysław Reymont, a właściwie Stanisław Władysław Rejment, to jeden z najsławniejszych polskich powieściopisarzy, reportażystów, nowelistów przełomu XIX i XX wieku. W swoim dorobku ma ponadczasowe dzieła, jak np. "Chłopi" czy "Ziemia obiecana".

Władysław Reymont – lata młodości

Władysław Reymont urodził się 7 maja 1867 roku w Kobielach Wielkich, a zmarł 5 grudnia 1925 roku w Warszawie. Był synem zamożnego organisty, który chciał, aby poszedł w jego ślady. Kiedy jednak Władysław nie wykazywał chęci do nauki gry na organach, ojciec wysłał go do Warszawy do zakładu krawieckiego.

Kiedy Reymont miał 18 lat, przyłączył się do trupy aktorskiej, potem pracował na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej jako niższy funkcjonariusz. Praca ta nie dawała mu satysfakcji, więc potem ponownie spróbował swoich sił jako aktor. Dodatkowo przeżył przygodę w Niemczech jako propagator wiedzy spirytystycznej.

Władysław Reymont – działalność pisarska

Władysław Reymont zaczął pisać jeszcze jako pracownik kolei. Początkowo były to wiersze, potem opowiadania oraz nowele. Reymont postanowił podzielić się twórczością, więc wysłał do "Głosu" nowelę "Śmierć". Mimo że spotykał się raczej z szyderstwem niż ze wsparciem i pochwałami, to jednak odniósł sukces. W związku z tym przeniósł się do Warszawy w 1894 roku, by żyć z pisania. Za zarobione pieniądze miał możliwość podróżowania po Europie.

Drogę do kariery literackiej otworzył mu reportaż "Pielgrzymka na Jasną Górę", w którym zawarł swoje obserwacje i wnioski dotyczące religijnej społeczności.

Władysław Reymont – dzieła

Władysław Reymont przedstawiał w swoich dziełach przede wszystkim blaski i cienie ówczesnej rzeczywistości, z naciskiem na problemy wszystkich warstw społecznych, zarówno bogatych mieszczan, jak i chłopów. Reymont pisał swoje powieści w odcinkach i publikował je w prasie.

Jego pierwszą powieścią była "Komediantka" z 1895 roku, która pojawiała się w "Kurierze Codziennym". Powieść opowiada o dziewczynie z małego miasteczka, która pragnie zmienić swoje życie i w tym celu wyjeżdża do Warszawy, aby rozwijać swoją karierę aktorską. Kontynuacją "Komediantki" jest dzieło "Fermenty", które ukazywało się w "Bibliotece Warszawskiej" w 1896 roku.

Kolejnym dziełem Władysława Reymonta są "Chłopi", za które otrzymał Nagrodę Nobla. "Chłopi" opowiadają o życiu codziennym wiejskiej, łowickiej społeczności, zespolonej wręcz z rytmem życia przyrody, w której obowiązują pewne zasady oraz nieprzekraczalne granice. Powieść "Chłopi" ukazywała się w odcinkach w "Tygodniku Ilustrowanym", w latach 1902-1906.

Władysław Reymont ma w swoim dorobku również "Ziemię obiecaną", publikowaną w "Kurierze Warszawskim" w 1897-1898, która ukazuje zepsucie kapitalistycznego świata, kontrastujące z sielankowym, utopijnym światem wiejskiego dworu. Na podstawie tejże powieści powstał film "Ziemia obiecana".

Władysław Reymont dotykał w swoich dziełach również tematyki okultyzmu ("Wampir") oraz okrucieństwa I wojny światowej ("Za frontem"). Napisał również trylogię "Rok 1794", skupiającą się na społeczeństwie polskim żyjącym w tytułowym okresie.

Władysław Reymont – Nagroda Nobla

Władysław Reymont otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za powieść "Chłopi", w 1924 roku. Kontrkandydatami Reymonta byli Tomasz Mann, Maksym Gorki i Thomas Hardy.