Przez wiele lat Ingeborg von Westemann odwiedziała więzienie niedaleko swojego domu. Rozmawiała z najgorszymi przestępcami. Wierzyła, że nowym zbrodniom można zapobiec tylko przez cierpliwą pracę z przestępcami. Jej poświęcenie wypływało z trudnych doświadczeń dzieciństwa. Ingeborg była niemiecką uchodźczynią, spędziła jako dziecko kilka lat w obozie dla uchodźców wojennych w Danii. Ludźmi, którzy okazali jej tam dobroć, byli właśnie więźniowie.
