jarosław kurski

Oto są: słynne taśmy z Jarosławem Kaczyńskim w roli głównej, po których miał się skończyć mit "ascetycznego prezesa", a z nim rozpocząć upadek PiS-u. Co otrzymaliśmy naprawdę? Warte wyjaśnienia zaangażowanie państwowego banku w prywatny interes partyjnej spółki Srebrna. I próbę wypłacenia wynagrodzenia komuś, kto czuje się oszukany i poszedł z taśmami do mediów.

Kto na opozycji nie chciałby być pochwalonym publicznie przez Donalda Tuska? W końcu dzisiaj to najjaśniejsza gwiazda na firmamencie polskiej polityki, na którą czeka się jak na prawowitego króla, który przywróci w kraju praworządność. Chyba w podobny ton wpadł wicenaczelny "Wyborczej", gdy zobaczył taki wpis na Twitterze. Szkoda, że nie był prawdziwy.

Celiński nazywa Śpiewaka "ch***m", Środa chce budować "państwo podziemne", Nurowska każe Wassermann "klękać przed prof. Chmajem", Suchanow mówi PiS-owi, że ma "wy********ć", a mnie, ktoś chce zlustrować i wyrzucić z pracy. Fajna będzie tak Polska, jak już opozycja wygra wybory.

Dwa dni: jeden pogrzeb i jedna rocznica. Niezliczone narracje, wizje państwa i majacząca w tym wszystkim nieśmiało idea. A co, gdybyśmy od prostych gestów pojednania przeszli do rozmowy i ucywilizowania sporu trawiącego Polskę jak złośliwy nowotwór? Jeśli za chwilowym zawieszeniem broni braci Kurskich i prostym znakiem pokoju Dudy wobec Wałęsy nie pójdzie nic więcej, w ogniu partyjnych połajanek pogrzebiemy najlepszy od trzech stuleci moment na skok cywilizacyjny Rzeczpospolitej - pisze Marcin Makowski dla WP Opinii.

- Rzecz jest prostsza niż większość zazdrośników, którym imponują telewizyjne występy i czerwone dywany, sądzi. Zastosuj tych kilka zasad, a i ty zostaniesz gwiazdą lewicowej publicystki – pisze Tomasz Wróblewski, redaktor naczelny „Wprost”, dla Wirtualnej Polski.