elita

Dwa dni: jeden pogrzeb i jedna rocznica. Niezliczone narracje, wizje państwa i majacząca w tym wszystkim nieśmiało idea. A co, gdybyśmy od prostych gestów pojednania przeszli do rozmowy i ucywilizowania sporu trawiącego Polskę jak złośliwy nowotwór? Jeśli za chwilowym zawieszeniem broni braci Kurskich i prostym znakiem pokoju Dudy wobec Wałęsy nie pójdzie nic więcej, w ogniu partyjnych połajanek pogrzebiemy najlepszy od trzech stuleci moment na skok cywilizacyjny Rzeczpospolitej - pisze Marcin Makowski dla WP Opinii.

Polski establishment ma problem z podwójną lojalnością - wobec Zachodu i naszego społeczeństwa, którym rządzi, mówi mu co ma myśleć, czego się wstydzić, co jest warte naśladowania, a co godne pogardy. Rosnące różnice w dochodach powodują, że szczyt klasy wyższej coraz bardziej odrywa się od społeczeństwa. Ten uproszczony wizerunek polskiego establishmentu, chociaż krzywdzący dla wielu prawdziwych autorytetów i uczciwych biznesmenów, ma swoje solidne podstawy. W dodatku za elitę uznawani są często ludzie zupełnie przypadkowi. I nie jest to wyłącznie wina głupich aktorów i stawiających ich w roli ekspertów dziennikarzy - pisze Marcin Bartnicki.

- Rzekome zagrożenie demokracji to obecnie działania legalnie wybranej władzy, które – owszem – bywają zbyt gwałtowne, może nawet nieprzemyślane, ale demokracji na pewno nie zagrażają. KOD spokojnie demonstruje sobie na ulicach, przez nikogo nieprześladowany. Mediów prywatnych nikt nie wycisza. Jerzy Owsiak może nadal organizować swoją imprezę. Jeżeli tak wygląda kraj, gdzie zagrożona jest demokracja, to co powiedzieć o Niemczech, gdzie policja nie panuje nad imigrantami, a media boją się mówić prawdę w obawie o reakcję polityków partii rządzącej? – pisze Łukasz Warzecha dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze o sytuacji w dzisiejszej Polsce i wyjaśnia, kim są jurgieltnicy oraz ich współcześni odpowiednicy.

Obecnie rządy państw przekazują ogromne kwoty najbardziej uprzywilejowanym grupom społecznym - całej branży finansowej. To są miliardy dolarów, które trafiają do ich kieszeni w postaci ulg podatkowych czy luzowania ilościowego. Zamiast tego mogłyby trafić do kieszeni prekariuszy. Twierdzenie, że nie możemy sobie pozwolić na dochód podstawowy, jest zwyczajnie nie w porządku - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską prof. Guy Standing, brytyjski socjolog i ekonomista, teoretyk prekariatu. Zdaniem eksperta "bogactwo każdej jednostki w znacznie większym stopniu wynika z dorobku poprzednich pokoleń niż majątku danej osoby, niezależnie od tego, jak by była utalentowana albo inteligentna. W związku z tym, każdej jednostce należy się udział w tym ogólnym dorobku".