Słońce Niezwyciężone
Kultura rzymska często adaptowała zwyczaje i wierzenia z różnych obszarów imperium. Dlatego rzymski kult Mitry był prawdopodobnie dość odległy od pierwotnych wierzeń perskich. Z czasem, po połączeniu różnych wierzeń - m.in. w Baala i rzymskiego boga słońca Sol, zaczerpniętego z kolei z mitologii greckiej (tam jako Helios), powstał Sol Invictus - Słońce Niezwyciężone - kolejne rzymskie bóstwo, którego święto obchodzono 25 grudnia.
Pierwsza wzmianka na temat oddawania czci bóstwu 25 grudnia pochodzi z roku 354. Sol Invictus miał również swój dzień tygodnia przeznaczony na sprawowanie kultu, ustanowiony 7 marca 321 r. przez Konstantyna I. Stąd łacińska nazwa niedzieli - dies solis - dzień słońca. Reliktem tego wierzenia są nazwy niedzieli zachowane również w innych językach europejskich, m.in. angielskie "sunday" i niemiecki "sonntag".
Ostatecznie jednak to chrześcijaństwo wygrało z innymi wierzeniami i zdobyło monopol zarówno na świętowanie 25 grudnia, jak i w niedzielę.