opozycja(strona 3/3)

Chociaż robią wokół siebie mnóstwo hałasu, środowiska opozycyjne wciąż nie potrafią wstać z kolan. Powód? Brak prawdziwego przywódcy, oraz to, że ci obecni nieustannie walczą między sobą. Przykłady? Nawet w ostatnich dniach pojawiły się ich dziesiątki.

Dzień jak co dzień. Koniec z trójpodziałem władzy, idzie nowe, jak zwykle przegłosowane przy świetle księżyca, kiedy normalni ludzie śpią, a wampiry z Wiejskiej na posterunku. Jeśli ktoś teraz wyjdzie na ulice i będzie protestował - won do ciupy. Bo, uwaga, łamie prawo i będzie musiał się liczyć z konsekwencjami.

Wczorajsze protesty przed Sejmem pokazały, że opozycja w dzisiejszym kształcie nie ma racji bytu. Bez jednolitego przekazu, mentalnie w oblężonej twierdzy III RP, bez zdefiniowanej grupy docelowej i konstruktywnej odpowiedzi na polityczny Blitzkrieg PiS-u. Dopiero pod Sądem Najwyższym, gdy partyjni liderzy odeszli w cień, na wspólnej płaszczyźnie mogli się spotkać wyborcy Razem, zwolennicy KOD-u i zwykli Polacy. Kto pierwszy przekuje jednoczące ich emocje w ponadpartyjny ruch, realnie powalczy o władzę. Czy właśnie w takich warunkach narodzi się wyczekiwane przez wielu przedstawicieli elit polskie "En Marche!"?

Łańcuch świeczek wokół Sądu Najwyższego, (kolejny) koniec demokracji i państwa prawa, zamach stanu, dyktatura, druga Korea Północna, drugi Donbas, druga Turcja, druga Trzecia Rzesza. Opozycja przez dwa lata rządów PiS zdążyła się już wystrzelać z całego arsenału wielkich kwantyfikatorów, i gdy majstrowanie przy wymiarze sprawiedliwości faktycznie budzi wątpliwości, już nikt PO i Nowoczesnej nie słucha. Jak w antycznej bajce Ezopa o chłopcu, który krzyczał "wilk".

Panie Grzegorzu Drogi, Panie Władysławie Szanowny, Miły Panie Ryszardzie - odwagi! Alleluja i ruszcie się nareszcie do przodu! Teraz już tylko do przodu. Polityka stała się dziś szklaną górą. Musicie się na nią wdrapać albo zginąć. I jak to na szklanej górze - kto patrzy wstecz, ten się zamienia w bezsilny słup soli. Przestańcie się oglądać za siebie. Przestańcie kombinować, jak łysa kobyła pod górę. Spójrzcie na swoich prawicowych kolegów, którzy odnoszą sukcesy na Zachodzie. Oni się nie certolą. Nie patrzą za siebie. Walą naprzód. Dlatego wygrywają i swoich populistów pędzą w kozi róg.

No i stało się. Dobra zmiana szybko przeszła w dobrą zamianę w sondażach. W najnowszym, dla TVN i TVN24, Platforma (31 proc.) już wyprzedza PiS (29 proc.). W ostatnim felietonie pt. "PiS zrobi Tuska prezydentem" pisałem wprost: "Idę o zakład, że jeszcze w kwietniu któryś z nich pokaże prowadzenie PO". I nie mówcie, że "to tylko sondaż", albo że "to tylko jeden sondaż, a do wyborów jeszcze dwa lata", albo że "jak dla TVN, to wiadomo, że fałszywy". Można się w ten sposób oszukiwać.

Gdy emocje już opadną, jak po wielkiej bitwie kurz. Gdy nie można mocą żadną, wykrzyczanych cofnąć słów, co zostaje z historycznego „marszu do prokuratury” Donalda Tuska? Niewiele odnośnie istoty sprawy, czyli kulisów relacji polskiego wywiadu z rosyjskimi służbami, ale za to wiele odnośnie układu sił w polskiej polityce. Bo pomimo tego, że Tusk piastuje stanowisko w Brukseli, swoją podróżą do Warszawy dobitnie pokazał, że de facto jest politykiem krajowym. I na opozycji nie ma konkurencji.

Chłopaki kochane, jesteście piękni, mądrzy i ogólnie super, dajecie sobie coraz lepiej radę, kiedyś będziecie rządzili. Ale wcześniej musicie wydorośleć. Przestańcie się bezsensownie na siebie dąsać i nawzajem kąsać. Skończcie się szczypać i ciągnąć za warkocze. Przestańcie wkładać sobie żaby do piórników i skarżyć swojej pani, opinii publicznej. Wyjdźcie wreszcie z mundurków i krótkich spodenek. Pewnie wam mamy mówiły, że każdy odpowiada za to, co sam robi i niegrzeczność innych go nie usprawiedliwia. Przypomnijcie to sobie. Bo w polityce to jest jeszcze ważniejsze niż w szkole.

Jaką rolę pełnił Jarosław Kaczyński w opozycji? Fakty od mitów oddziela historyk prof. Andrzej Friszke w wywiadzie udzielonym Krytyce Politycznej.

Wydawać by się mogło, że po wstrząsie, jakim dla wyborców i polityków nie-PiS-u było zdobycie przez PiS faktycznej pełni władzy w Polsce, partie opozycyjne zadadzą sobie pytanie, jak do tego doszło i zauważą potrzebę zmian w swoich politycznych programach. Ale wygląda na to, że się nic takiego nie stało. Przynajmniej w .Nowoczesnej, bo inne partie chyba jeszcze nie wyszły z wyborczego szoku i trudno powiedzieć, jaką twarz pokażą, kiedy się wreszcie ockną - pisze Jacek Żakowski dla Wirtualnej Polski.

- Oba marsze były sukcesem tych, którzy je zwołali. Ale przed Komitetem Obrony Demokracji stoi trudniejsze wyzwanie. Bo PiS wie, o jaką konkretnie demokrację mu chodzi. Jarosław Kaczyński mówi to otwarcie i bez ogródek. A KOD wyraża łączącą większość (według sondażu - 56 proc.) obawę, czy demokracja przetrwa, oraz tęsknoty, które jeszcze nie zostały nazwane i z pewnością tę większość dzielą – pisze Jacek Żakowski dla Wirtualnej Polski.

Obawa, niepewność i strach - takie uczucia towarzyszyły opozycjonistom w pierwszych dniach stanu wojennego. W przeddzień rocznicy tego wydarzenia w kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie odbyła się wieczornica w hołdzie ofiarom stanu wojennego.