książki

Z racji wykonywanego zawodu, bo niestety coraz rzadziej z przyjemności, obserwuję chyba wszystkie możliwe profile polskich celebrytów na portalach społecznościowych. Wiem, też jakieś 10 lat temu liczyłem, że w wieku 28 lat będę zajmował się czymś pożyteczniejszym. Nie ukrywam, że niedawno kliknąłem "unfollow" przy kilku nazwiskach, bo bieda intelektualna zajrzała mi tak głęboko w oczy, że po prostu bałem się, że to może być zaraźliwe i ja też za chwilę zapragnę żyć jak Dawid Woliński. Ostatnio jednak śledzenie aktywności naszych gwiazd (i "gwiazd") skłania do dużo smutniejszej refleksji. Instagramy i Facebooki polskich celebrytów są gorsze niż TVP Info.

Chociaż robią wokół siebie mnóstwo hałasu, środowiska opozycyjne wciąż nie potrafią wstać z kolan. Powód? Brak prawdziwego przywódcy, oraz to, że ci obecni nieustannie walczą między sobą. Przykłady? Nawet w ostatnich dniach pojawiły się ich dziesiątki.

- Jedni woleliby nie wspominać, że Kaczkowski był przeciwnikiem aborcji, eutanazji czy in vitro. Drudzy nie mogą pojąć, jak można – będąc jedną i tą samą osobą – uważać, że „embrion jest kimś” i że Kimś jest ks. Boniecki. Że można – w kwestiach dla katolika zasadniczych – myśleć i mówić jak katolicki fundamentalista, a jednocześnie rozmawiać z „Gazetą Wyborczą” i chodzić do TVN-u. Że można do szaleństwa kochać Kościół i ostro krytykować kościół przez małe „k”. Otóż, ks. Kaczkowski dowiódł, że nie tylko takie sprzeczności można ze sobą godzić. Jedno z wielu pytań, na które warto odpowiedzieć po jego śmierci, brzmi: czy będziemy umieli zaakceptować i zapamiętać go takiego, jakim był naprawdę, w całej różnorodności i bogactwie tej postaci? – pisze Grzegorz Wysocki w tekście poświęconym ks. Janowi Kaczkowskiemu, jego sprzecznym medialnym wizerunkom, książkom i filozofii życiowej, a także wybitnym talentom… coachingowym.