Jarosław Kaczyński(strona 27/1)

Nie można być jednocześnie wodzem i zakładnikiem decyzji podwładnych. Krok po kroku przestaje być jasne, czy Jarosław Kaczyński naprawdę kontroluje Prawo i Sprawiedliwość. I czy w ogóle Prawo i Sprawiedliwość ma jedną linię. Partia uważana za najbardziej karną i zależną od jednego lidera zaczyna przemawiać różnymi językami i formułować sprzeczne przekazy. Dotyczy to niemal wszystkich wydarzeń, którymi żyje ostatnio opinia publiczna.

Terrorysta rozpędzonym samochodem tratuje przechodniów na moście westminsterskim w Londynie. Są ofiary, mężczyzna atakuje policjantów. W tym samym czasie w mieście z wizytą przebywa Jarosław Kaczyński. Sam ten fakt wystarczy, aby przez polski internet przelała się fala hejtu, która uderza z coraz większą regularnością i siłą. Bez znaczenia, czy chodzi o zamach, wypadek, tragiczną śmierć. W tym chocholim tańcu jak zwykle prym wiodą politycy i dziennikarze.

Wątpliwości, że nie jest żadną prawdziwą głową państwa, Andrzej Duda nigdy raczej nie miał, ale dlaczego nie jest chociaż numerem dwa? Taką może ma ambicję. Niestety, w rywalizacji o ten tytuł szans z Antonim Macierewiczem nie ma żadnych. Bo co mu zrobi? Armię sobie wziął już Macierewicz i obsadza lojalnymi wobec siebie ludźmi. Obok zaś buduje jeszcze jedną. Wprawdzie z pistoletami na korki i kapiszony oraz żołnierzami noszącymi zamiast uzbrojenia worki na kapcie, ale jednak 50-tysięczną.

W zasadzie nie mam nic przeciw pisaniu listów. I to nawet listów otwartych. Jednak wspólne oświadczenie trzech byłych prezydentów, Aleksandra Kwaśniewskiego, Lecha Wałęsy i Bronisława Komorowskiego w przededniu szczytu Unii Europejskiej w Rzymie nie tylko jest czymś zbędnym, ale wręcz dla interesów polskiego państwa szkodliwym. Atakując polski rząd w tym momencie i w taki sposób, trzej panowie wydają najlepsze świadectwo samym sobie. Jasno pokazują, że wewnętrzna walka polityczna i dokopanie PiS-owi jest dla nich czymś ważniejszym niż interes wspólnoty.

Chłopaki kochane, jesteście piękni, mądrzy i ogólnie super, dajecie sobie coraz lepiej radę, kiedyś będziecie rządzili. Ale wcześniej musicie wydorośleć. Przestańcie się bezsensownie na siebie dąsać i nawzajem kąsać. Skończcie się szczypać i ciągnąć za warkocze. Przestańcie wkładać sobie żaby do piórników i skarżyć swojej pani, opinii publicznej. Wyjdźcie wreszcie z mundurków i krótkich spodenek. Pewnie wam mamy mówiły, że każdy odpowiada za to, co sam robi i niegrzeczność innych go nie usprawiedliwia. Przypomnijcie to sobie. Bo w polityce to jest jeszcze ważniejsze niż w szkole.

Romantyczne elementy w narracji politycznej PiS-u można dostrzec m.in w ciągłej chęci obcowania z duchami zmarłych. Patrz: miesięcznice smoleńskie. Choć czytając doniesienia prasowe o zachowaniach np. Bartłomieja Misiewicza, chciałoby się czasem wykrzyknąć za XIX-wiecznym krytykiem romantyków, Franciszkiem Morawskim: „Z jakiejś tam urojonej tęsknoty usycha. Je dobrze, pije lepiej, a do grobu wzdycha”, pisze w felietonie dla WP Opinie Joanna Mikos.

Nowy sondaż wyborczy, który ustawia Platformę o krok od przejęcia władzy z rąk Prawa i Sprawiedliwości ma w sobie wszystkie wady i zalety spektakularnych przetasowań politycznych, które ekscytują media i opinię publiczną. Na półmetku rządów jego prawdziwa waga polega jednak na wnioskach, które wyciągną z niego partyjni liderzy. Zarówno Schetyna jak i Kaczyński mają bowiem świadomość, że obecne status quo dobiega końca, a zaczyna prawdziwa walka o reelekcję.

Zachód rzeczywiście staje dziś w obliczu egzystencjalnego zagrożenia, ale nie ze strony imigrantów, islamu czy organizacji sponsorowanych przez Sorosa. Najbardziej niebezpiecznymi wrogami Zachodu są ludzie, którzy często mienią się jego obrońcami, jak Orban, Marine Le Pen, Geert Wilders, Kaczyński czy Trump.

We wtorek w #dzieńdobryWP publicyści komentowali stosunek obecnego rządu do członkostwa w Unii Europejskiej. - Oskarżenia dotyczące potencjalnego Polexitu mnie trochę bawią – powiedziała Kamila Baranowska, komentator WP, „Do Rzeczy”. Z kolei zdaniem Marcina Celińskiego z „Liberte”, lider PiS Jarosław Kaczyński „Europy nie lubi i nie rozumie”.

Na nasilenie antyunijnej retoryki w obozie PiS, opozycja odpowiedziała alarmem, że "Kaczyński wyprowadzi nas z Unii". Takiej możliwości nie ma. Całkiem realne jest za to powolne oddalanie się na peryferia Wspólnoty.

Co łączy amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa, polskiego władcę marionetek Jarosława Kaczyńskiego i prezydenta Rosji Władimira Putina? Trump i Kaczyński, dumni nacjonaliści, powinni piętnować rewanżystowskiego przywódcę Rosji za jego ekspansyjną politykę w postsowieckich krajach takich jak Gruzja czy Ukraina. Tymczasem Trump chwali Putina, a Kaczyński w coraz większym stopniu naśladuje jego autokratyczne metody. I wszyscy trzej wydają się mieć predyspozycję do wiary w dziwaczne spiski i używania jej do kształtowania polityki i manipulowania społeczeństwem.

Przez ostatnie dni żyliśmy wydarzeniami z Brukseli, bombardowani ze wszystkich stron kolejnymi informacjami i partyjnymi spinami. Trudno więc było uchwycić istotę tego sporu. A także jego bilans. Bo jak zawsze w polityce, ktoś zyskał, a ktoś stracił. Kto, co i ile?

Po wczorajszym tryumfie Donalda Tuska w wyborach na szefa Rady Europejskiej media społecznościowe zalane zostały mniej lub bardziej rozbudowanymi komentarzami. Uwagę redakcji szczególnie przykuło analityczne podejście jednego z internautów, przedsiębiorcy z Warszawy, który zapytany o możliwość wykorzystania jego wypowiedzi w serwisie WP Opinie dodał, że to nie nie pierwszy przypadek, w którym na pozór chaotyczne i niezrozumiałe działania rządu realizują skrupulatnie zaplanowany cel. Komentarz naszego czytelnika w całości przytaczamy poniżej.

Niezrozumiałe posunięcia polskich władz, żenujące uzasadnienia, kompromitujące konsekwencje – my to mamy na co dzień. Przez dwa dni ma to dwadzieścia siedem państw. Politycy i dziennikarze reprezentujący pół miliarda ludzi zachodzą w głowę, po co to ściganie Tuska, po co ten Saryusz-Wolski, po co te listy Szydło Jarosławowi Kaczyńskiemu i Polsce. Oni w odróżnieniu od nas mogą to po prostu olać. Jak bardzo im zazdroszczę.

Polska dyplomacja ma powody do świętowania. W Unii Europejskiej, rozbitej i podzielonej wewnętrznymi sporami, udało nam się znaleźć jeden punkt, który na chwilę zjednoczył Wielką Brytanię z Francją, Niemcy z Węgrami, Czechy z Austrią. Na imię mu Donald Tusk. Czy to nie powód do zadowolenia? Jarosław Kaczyński, pozornie grając obrażonego, doprowadził do rzeczy, która po Brexicie wydawała się politycznie niemożliwa.

Jak spodziewali się wszyscy mający elementarne pojęcie na temat polityki europejskiej, Jacek Saryusz-Wolski nie miał najmniejszych szans w walce o stanowisko szefa Rady Europejskiej. Nie posłużył także jako narzędzie do zablokowania kandydatury Tuska. Na ponowny wybór byłego premiera Polski przedstawiciele państw UE potrzebowali około 20 minut. Za głosowało 27 państw. Przeciw jedno: Polska.

Mimo serii błędów, PiS nadal nie traci poparcia w sondażach. Tymczasem nie rozumiejąca problemów wyborców opozycja, zamiast lepszej propozycji na urządzenie Polski, w akcie bezsilności proponuje kolejne demonstracje. Jeśli ta sytuacja się utrzyma, Jarosław Kaczyński może być spokojny o wynik wyborów. Wszystkich kolejnych. Będzie rządził do śmierci.

Jarosław Kaczyński to jest dla mnie jakiś obcy gość. A ja jestem praworządny. Na przykład uznaję panią premier Szydło. Uznaję pana Dudę, cokolwiek bym o nim nie myślał. Oni co prawda mają oboje nieoficjalnego szefa, ale to mnie nic a nic nie obchodzi. Boję się natomiast jednego. Że ten nieprzewidywalny człowiek ma wpływ na rządzących. Ale jakim prawem? Nie wiem. Oficjalnie przecież rządzą inni, a Jarosław Kaczyński jest posłem - mówi Jerzy Stuhr w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Tak, trzeba to powiedzieć wprost. Jarosław Kaczyński jest wielkim zagrożeniem. Ale nie tyle dla polskiej demokracji, co dla potencjału do wielkiej społecznej zmiany, który był w Polsce w roku 2015. Ale w końcu, niestety, osłabnie - pisze Rafał Woś dla WP Opinii.

Uwaga, uwaga! Na rynku pojawiły się podróbki modnej w tym sezonie pigułki o nazwie "antyBalcerowicz". Uprasza się odbiorców, by zachować wobec nich daleko idącą ostrożność. Twórcy tego preparatu - politycy Prawa i Sprawiedliwości - przez lata sami brali czynny udział w produkcji i utwierdzaniu Balcerowiczowskiego monopolu - pisze Rafał Woś dla Wirtualnej Polski.