twitter

Dziesiątego grudnia Olga Tokarczuk odbiera Nagrodę Nobla. Trzy dni wcześniej w Sztokholmie odczytuje swoje literacko-filozoficzne credo. Pomiędzy sobotą a wtorkiem, gdy mówiła o "rozpadzie wspólnoty" i zamykaniu się "we wrogich sobie bańkach", zdążyła również zablokować pół Twittera. I jakoś jej się to wszystko spina.

Polska Anno Domini 2019: wiceminister sprawiedliwości ustala z anonimową internautką jak skutecznie - za pomocą obyczajowych donosów - szkalować konkretnych sędziów. Niewątpliwy i autentyczny skandal, po którym Łukasz Piebiak podaje się do dymisji. A jednak PiS może przejść obok niego bez większych strat. Dlaczego?

Jest 15 kwietnia 2019 roku. Płonie katedra Notre Dame. Wierzący modlą się, niewierzący boleją nad zniszczeniem bezcennego dobra kultury. Cały świat współczuje Francuzom. Cały? Nie. Jest takie miejsce, które - niczym wioska Galów w komiksie o przygodach Asteriksa - dzielnie stawia opór, tyle, że nie Rzymianom, a racjonalizmowi. To polski Twitter, a głównie jego prawa strona.

Polskie życie społeczno-polityczno-społeczne nie byłoby takie samo, gdyby nie Twitter. Posłowie nie mieliby się gdzie spektakularnie kompromitować, dziennikarze gdzie wtykać sobie szpilek, a internauci kogo nazywać dzbanami. Przeżyjmy to jeszcze raz - najlepsze i najgorsze wpisy polskiego Twittera 2018.

Poseł Krystyna Pawłowicz, od kiedy dołączyła do Twittera, masowo ”orze lewaków” i nie bierze jeńców. Tym razem jednak poszła o tweeta za daleko. Jak długo partia będzie tolerowała jej wybryki?

Twitt Donalda Tuska był nieśmieszny, głupi, a nawet - grube słowo nie będzie tu przesadą - podły, pewnych rzeczy nie robi się własnej ojczyźnie, nawet jeśli się ma bardzo na pieńku z jej obecnymi władzami. Ale znam Tuska zbyt dobrze, żeby po tylu latach mieć do niego pretensje, że jest po prostu Tuskiem - pisze Kataryna dla WP Opinii.

Jacek Piekara ma zapłacić pół miliona złotych za tweeta, w którym obraził Dorotę Wellman. Kwota – wbrew temu, co sam mówi – najwyraźniej nie była bardzo dotkliwa, bo pisarz kontynuuje litanię oszczerstw wobec prezenterki. Teraz nazwał ją m.in. "bardzo nieszczęśliwą i zakompleksioną osobą", "przylizanym i uładzonym prostakiem" oraz "wypucowaną i wymalowaną dziewką stajenną".

Coś naprawdę niepokojącego dzieje się z Tomaszem Lisem. I nie chodzi tutaj o jego poglądy, które od lat są antypisowskie i spójne. Niech sobie takie będą, w końcu to wilcze prawo opozycji. Nie chodzi nawet o to, że Tomasz Lis bije na alarm, bo widzi upadek demokracji. W jakimś sensie go rozumiem. Obserwowanie erozji systemu, w którym pokładało się wiarę niemal religijną, to nie jest miły proces.

Niektórym nie przeszkadza muzyka w tańcu, innym fakty w pisaniu nowej historii Polski. Jeśli tylko w jakiś sposób przysłuży się to obecnej władzy, można opluć każdego bohatera narodowego. W roli eksperta od siedmiu boleści tym razem wystąpił prezenter TVP, Michał Adamczyk, który historii uczył się prawdopodobnie z memów. I powinien się tego wstydzić.

Po wojnie na plakaty, billboardy i spoty, przyszła pora na licytację obietnic. Tych jest dużo - począwszy od reformy programu 500+, szkolnictwa i edukacji, na tym, że Polacy będą zarabiać w euro tyle, ile dziś zarabiają w złotówkach (sic!), skończywszy. I właśnie ten punkt brzmi jak klasyczna propaganda ich głównego politycznego przeciwnika - Prawa i Sprawiedliwości.

Premier Beata Szydło blokując dziennikarzy na Twitterze nie tylko pokazuje, że nie chce dyskutować z krytycznymi opiniami. Jej działanie świadczy o tym, że nie rozumie mediów społecznościowych. I bliżej jej do sprzedawcy z serwisu aukcyjnego, niż Prezesa Rady Ministrów.

Ludzie od zawsze lubią oglądać cycki. Tak jak lubią plotki i kroniki kryminalne. Nowe narzędzia, które otrzymaliśmy, umożliwiają oglądanie cycków w stopniu niemożliwym do wyobrażenia kiedykolwiek wcześniej. Cycki Dody zawsze wygrywały i zawsze będą wygrywać z Tischnerem czy Baumanem. Tylko kiedyś było to wstydliwe, a dzisiaj normalne i oczywiste. Żyjemy w piekle demokracji - mówi Michał Olszewski, pisarz, publicysta, autor powieści ""#Upał" (Wyd. Znak) w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie) na temat współczesnych mediów, Facebooka, wpływu internetu na nasze mózgi, komórce jako piątej kończynie czy pracy w medialnym piekle. Uwaga! Tytuł wywiadu jest parodią podkręconych tytułów - wyjaśnienie w dalszej części rozmowy.

Powiedzieć, że twardy elektorat PiS zaszczuł znaną blogerkę Katarynę i doprowadził do tego, że zniknęła z Twittera, byłoby przesadą. W tej sprawie niewskazane jest nakręcanie emocji, których i tak jest dość. Faktem jest jednak, że na szefową jednej z fundacji, od lat obecną w sieci pod nickiem "Kataryna", spadła potężna fala agresji. Za co? Za wywiad udzielony tygodnikowi "Polityka", krytyczny wobec "dobrej zmiany" - pisze Łukasz Warzecha dla WP.