stocznia gdańska

Klaus Bartel, elektryk, pracował na jednym wydziale W4 z Lechem Wałęsą w latach 1968-76. - Wszyscy mieliśmy świadomość, że skoro Wałęsa jest 37 razy wzywany na SB, to musi coś mówić. Ale niekoniecznie było to związane z donoszeniem - twierdzi Bartel.

"Jeśli wrócę, to tylko rolls-roycem" - powiedziała przyjaciołom jesienią 1967 roku i wyjechała z Polski. Kilka lat później, gdy przyjechała w odwiedziny do ojczyzny, była już żoną starszego o ponad czterdzieści lat potentata branży kosmetycznej. I milionerką.

- Kobieca historia ''Solidarności'' jest bardzo potrzebna dziewczynom z mojego pokolenia. Uczy nas tego, byśmy nie bały się angażować w ważne przedsięwzięcia, same nie usuwały się w cień, ale też nie dawały się w ten cień usuwać. Żebyśmy nie czekały, aż ktoś coś zrobi w naszych kobiecych sprawach, tylko wzięły je we własne ręce. Żebyśmy nie zostały na marginesie: zarówno teraźniejszości, jak i historii – mówi pisarka, dziennikarka i reżyserka Marta Dzido. Właśnie ukazała się jej nowa książka ''Kobiety Solidarności''. Reportaż historyczny jest kontynuacją wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego ''Solidarność według kobiet'' z 2014 r., który autorka wyreżyserowała wspólnie z Piotrem Śliwowskim.

W Stoczni Gdańskiej, dawniej im. Lenina, po przeszło dwutygodniowych strajkach, podpisano porozumienie między przedstawicielami międzyzakładowego komitetu strajkowego pod przewodnictwem Lecha Wałęsy i komisją rządową z Mieczysławem Jagielskim na czele. Władze zgodziły się na realizację 21 postulatów, w tym utworzenia niezależnych samorządnych związków zawodowych. Utworzono NSZZ Solidarność, który został zarejestrowany 24 października.

W Gdańsku rozpoczął się strajk okupacyjny w Stoczni imienia Lenina. Na jego czele stanął elektryk Lech Wałęsa. Rozpoczęły się strajki we wszystkich zakładach Trójmiasta.