niewolnictwo

• Handel ludźmi mógł być ważnym źródłem finansowania państwa Mieszka I i jego następców
• Słowiańscy jeńcy byli sprzedawani do Bizancjum i krajów arabskich
• Na teren państwa Piastów trafiła ogromna ilość arabskich monet
• Kościół początkowo traktował handel ludźmi jako normalne zjawisko

- Zaczęło się od ostrzeżeń, a później już otwartego grożenia śmiercią mi oraz mojej rodzinie. Doszło nawet do tego, że Ministerstwo Spraw Wewnętrznych we Włoszech chciało dać nam stałą ochronę z obawy o nasze zdrowie i życie. Moja żona bardzo to przeżyła. Był nawet przypadek, że na moje dzieci przed szkołą czekało dwóch podejrzanych ludzi. Atmosfera w domu była wówczas bardzo napięta i postanowiliśmy na kilka miesięcy wyjechać z Włoch, a później moi synowie rozjechali się po świecie. Terroryści chcieli w ten sposób zamknąć mi usta, ponieważ nie kryję swoich niepoprawnych politycznie poglądów i zawsze szczerze mówię to, co myślę (...) Nie chciałem dać się zastraszyć, choć nie ukrywam, że do dzisiaj wszędzie chodzę z bronią, niezależnie od tego czy jestem w Polsce czy we Włoszech - mówi w rozmowie z WP jeden z najbardziej znanych polskich podróżników - Jacek Pałkiewicz.

• Robert Smalls był synem niewolnicy i plantatora
• Podczas wojny secesyjnej ukradł statek i zbiegł z kilkunastoma niewolnikami
• Zbieg na mocy prawa Unii został oswobodzony i zaciągnął się do armii
• Smalls po wojnie zaangażował się w politykę i walczył o emancypację Afroamerkanów

Młode, góra 30 lat, najlepiej o połowę mniej. Z reguły dziewice, koniecznie bez chorób - takie cechy musiały mieć ianfu - seksualne niewolnice wykorzystywane przez japońską armię. "Każdego dnia musiałyśmy przyjmować średnio od 30 do 40 mężczyzn. Często nie miałyśmy nawet czasu na sen" - opisywała Koreanka Kim
 Tŏkchin, która została niewolnicą w wieku 17 lat. Spośród 200 tys. kobiet takich jak ona, po wojnie do domu wróciło 30 proc. Nikt nie skazał ich oprawców, nigdy nie dostały żadnej formy odszkodowania - pisze Michał Staniul w artykule dla WP.

Słowianie od początku swojej aktywności politycznej, czyli od VI wieku, byli znani jako najeźdźcy, którzy w ciągu dwóch stuleci zajęli wielkie obszary Europy od Bałtyku po Kretę. Nie zawsze jednak zwyciężali, dlatego po przegranych bitwach wielu z nich trafiało na targi niewolnicze, których nie brakowało w Bizancjum, Italii czy państwie Franków. Jeńcy słowiańscy pojawili się wówczas na rynku w takiej ilości, że (jak twierdzi jedna z teorii językoznawczych) od razu powstało nowe łacińskie określenie niewolnika - sclavus, identyczne z nazwą Słowianina - Sclavus. Od tego słowa pochodzą dzisiejsze francuskie esclave czy angielskie slave - pisze Artur Szrejter w artykule dla WP.PL.

Niewolnictwo kojarzy się ze skutymi łańcuchem Murzynami, pokonującymi sawanny Sudanu pod strażą arabskich łowców ludzi. Albo z portugalskimi statkami śmierci, pod pokładami których umierali Afrykanie w drodze na karaibskie plantacje. Nie kojarzy się natomiast z Polską czasów tak świetlanych postaci jak Mieszko I czy Bolesław Chrobry, gdyż w szkołach nie mówi się ani słowa o tym, że niewolnictwo było ważnym elementem gospodarki państwa wczesnopiastowskiego - pisze Artur Szrejter w artykule dla WP.PL.

Jasnowłose niewiasty znad Morza Bałtyckiego w średniowieczu były uznawane za luksusowy towar, który handlarze potrafili wieźć z Finlandii aż na Bliski Wschód. A wszystko to, rzecz jasna, dla wielkiego zysku.